புத்தகப்பையை தோளில் சுமந்து கல்லூரிக்கு செல்லும் 72 வயது மாணவர் - ஆச்சரியத்தில் சக மாணவர்கள்
மயிலாடுதுறை மாவட்டம் சீர்காழி அருகே புத்தகப்பையை தோளில் சுமந்து கல்லூரிக்கு செல்லும் 72 வயது முதியவரின் செயல் அனைவரையும் ஆச்சரியப்பட வைத்துள்ளது.
வயது என்பது வெறும் எண் என்பதை நிரூபிக்கும் வகையில், 72 வயதான ஒரு முதியவர் டிப்ளமோ படிப்பைத் தொடர்வதன் மூலம் பலருக்கும் முன்னுதாரணமாகத் திகழ்ந்தது வருகிறார். கடலூர் மாவட்டம் வடலூரைச் சேர்ந்தவர் 72 வயது செல்வமணி. இவர் மயிலாடுதுறை மாவட்டம் சீர்காழி அருகே உள்ள சீனிவாசா சுப்புராயா அரசினர் பலவகை தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் இரண்டாம் ஆண்டு டிப்ளமோ எலக்ட்ரிக்கல் இன்ஜினியரிங் படித்து வருகிறார். அவரது கல்வி ஆர்வம், அவரை சக மாணவர்களுக்கும் பேராசிரியர்களுக்கும் ஒரு ரோல் மாடலாக மாற்றியுள்ளது.
ஓய்வுக்குப் பிறகும் ஓயாத ஆர்வம்
முதியவர் செல்வமணி நெய்வேலி நிலக்கரி சுரங்கத்தில் பணிபுரிந்து ஓய்வு பெற்றவர். 10 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே பணி ஓய்வு பெற்ற அவர், தனது ஓய்வுக்கு பின்னர், வீட்டிலேயே பொழுதைப் போக்காமல், படிப்பின் மீது கொண்ட தீராத காதலின் காரணமாக மீண்டும் கல்லூரிக்குச் செல்ல முடிவு செய்தார். ஏற்கனவே ஐ.டி.ஐ., எம்.காம்., மற்றும் எம்.பி.ஏ., படிப்புகளை முடித்திருந்தாலும், தொழில்நுட்பப் படிப்பு மீதான அவரது ஆர்வம் குறையவில்லை. அதன் விளைவாக, அவர் சீர்காழி அருகே உள்ள பலவகை தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் சேர விண்ணப்பித்தார். கல்லூரி நிர்வாகம், பாலிடெக்னிக் படிப்புகளுக்கு வயது வரம்பு இல்லை என்பதால் அவரது ஆர்வத்தைப் பாராட்டி, அவருக்குப் படிக்க வாய்ப்பளித்தது. இதன் மூலம், அவரது கனவை உயிர்ப்பிக்க செல்வமணிக்கு ஒரு அரிய வாய்ப்பு கிடைத்தது.
அர்ப்பணிப்புடன் கூடிய தினசரிப் பயணம்
வடலூரில் வசிக்கும் செல்வமணி, தன் வயதையும் பொருட்படுத்தாமல் தினமும் 50 கிலோமீட்டர் தூரம் பயணித்து கல்லூரிக்குச் சென்று வருகிறார். பேருந்து மற்றும் ரயிலில் பயணம் செய்து, அவர் உரிய நேரத்தில் கல்லூரிக்கு வந்துவிடுகிறார். இளம் மாணவர்களைப் போலவே, சீருடை, அடையாள அட்டை அணிந்து, தோளில் புத்தகப் பையைச் சுமந்து கொண்டு, கையில் மதிய உணவையும் எடுத்துச் செல்லும் அவரது சுறுசுறுப்பு அனைவரையும் வியப்பில் ஆழ்த்தியுள்ளது.
அவரது மனைவிக்கு உடல்நிலை சரியில்லாத போதும், அவரை நன்கு கவனித்துக்கொண்டு அவருக்கு வேண்டியவற்றை செய்து வைத்துவிட்ட பின்னர், அவர் தினமும் காலை 9 மணிக்குச் சரியான நேரத்திற்கு கல்லூரிக்கு வந்துவிடுகிறார். மாலை 5 மணி வரை வகுப்புகளில் ஆர்வமுடன் கலந்து கொண்டு, மீண்டும் வடலூருக்குப் பயணமாகிறார். அவரது இந்த அர்ப்பணிப்பும், பொறுப்புணர்வும் இளைஞர்களுக்கும் ஓர் உதாரணமாக அமைந்துள்ளது.
மாணவர்களுக்கும் பேராசிரியர்களுக்கும் ஒரு வழிகாட்டி
கல்லூரியில் செல்வமணியுடன் படிக்கும் மற்ற மாணவர்கள், அவரை அன்புடன் "தாத்தா" என்று அன்போடு அழைக்கின்றனர். வயது வித்தியாசம் இல்லாமல், அவரிடம் இருந்து பல விஷயங்களைக் கற்றுக்கொள்வதாக மாணவர்கள் தெரிவிக்கின்றனர். பேராசிரியர்களும், அவரது ஆர்வத்தையும் விடாமுயற்சியையும் கண்டு வியப்படைந்துள்ளனர்.
இதுகுறித்து ஒரு மாணவர் கூறுகையில், "தாத்தாவுக்கு இந்த வயதிலும் இவ்வளவு படிப்பு ஆர்வம் இருக்கும்போது, நாங்கள் ஏன் சோம்பேறித்தனமாக இருக்க வேண்டும்? அவர் எங்களுக்கு ஒரு உத்வேகம். எந்த ஒரு சந்தேகத்தையும் அவர் தயங்காமல் கேட்டுத் தெளிவுபெறுவார். அவரது விடாமுயற்சி எங்களைப் போன்ற இளைஞர்களுக்கு ஒரு பெரிய பாடம்" என்று தெரிவித்தார்.
கல்லூரிப் பேராசிரியர்கள், செல்வமணி மற்ற மாணவர்களுக்கு ஒரு சிறந்த ரோல் மாடலாகத் திகழ்வதாகப் பாராட்டினர். கல்லூரி முதல்வர் கூறுகையில், "பாலிடெக்னிக் படிப்புகளுக்கு வயது வரம்பு இல்லை என்பதால், நாங்கள் அவரைச் சேர்க்கத் தயங்கவில்லை. அவரது படிப்பு ஆர்வம், இளைஞர்களுக்கும் ஒரு சிறந்த வழிகாட்டியாக அமையும் என்று உறுதியாக நம்புகிறோம். அவர் எங்களின் கல்லூரிக்கு ஒரு பெருமை" என்று தெரிவித்தார்.
ஓய்வுக்குப் பின் வாழ்வின் அர்த்தம்
சமீபகாலமாக, ஓய்வுபெற்ற பிறகு தனிமையிலும், செயலற்ற தன்மையிலும் வாடும் முதியவர்களின் எண்ணிக்கை அதிகரித்து வருகிறது. ஆனால் செல்வமணி போன்றவர்கள், ஓய்வுபெற்ற காலத்தைக்கூட ஆக்கபூர்வமான முறையில் பயன்படுத்தி, புதிய இலக்குகளை அடைவதன் மூலம் வாழ்வுக்கு மேலும் அர்த்தம் கொடுக்கிறார்கள். இவரது கதை, கல்விக்கு வயது ஒருபோதும் தடையல்ல என்பதையும், புதிய விஷயங்களைக் கற்றுக்கொள்வதற்கு எப்போதும் காலம் இருக்கிறது என்பதையும் அழுத்தமாக உணர்த்துகிறது. செல்வமணியின் இந்தத் தன்னம்பிக்கையும் விடாமுயற்சியும், சமூகத்தில் உள்ள அனைவருக்கும் ஒரு சிறந்த உதாரணமாகத் திகழ்ந்து, கல்வி மற்றும் தனிப்பட்ட வளர்ச்சிக்கு ஊக்கமளிக்கும் என்பதில் சந்தேகமில்லை.
தலைப்பு செய்திகள்
ட்ரெண்டிங் செய்திகள்
