Rajinikanth Murasoli : ”கலைஞரால் கர்நாடகாவுக்கே ஓடிவிடலாம் என நினைத்தேன்” - நடிகர் ரஜினிகாந்த் எழுதிய கடிதம்

முன்னாள் முதலமைச்சர் கருணாநிதியால் மீண்டும் கர்நாடகாவிற்கே ஓடிவிடலாம் என நினைத்ததாக, நடிகர் ரஜினிகாந்த் தெரிவித்துள்ளார்.

ரஜினி - கருணாநிதி

மறைந்த முன்னாள் முதலமைச்சர் கருணாநிதியின் நூற்றாண்டு விழாவை கொண்டாடும் சூழலில், அவருடனான நினைவுகளை திமுகவின் அதிகாரப்பூர்வ நாளேடான முரசொலியில் நடிகர் ரஜினிகாந்த் பகிர்ந்துள்ளார். 

கருணாநிதி உடனான ரஜினியின் நினைவுகள்:

நடிகர் ரஜினிகாந்த் எழுதியுள்ள அந்த கடிதத்தில், “கருணாநிதியின் வாழ்க்கை ஒரு திறந்த புத்­த­கம். எஸ்.பி. முத்­து­ரா­மன்,  கருணாநிதியைப் பற்றி நிறைய விஷ­யங்­களை எனக்கு சொல்­லி­யி­ருக்­கி­றார். எஸ்.பி.முத்­து­ரா­மனின் தந்தை ராம சுப்­பையா திரா­விட கட்­சி­யின் தீவிர விசு­வா­சி­யாக இருந்­த­வர். அண்ணா, கருணாநிதி மற்­றும் பல தலை­வர்­கள் செட்­டி­நாடு சென்­றால் ராம சுப்பையாவின் வீட்­டில் தான் தங்­கு­வார்­கள். அங்­கு­தான் பல ஆலோ­ச­னை­கள் மற்­றும் முக்­கிய முடி­வு­களை எடுப்­பார்­கள். எஸ்.பி.முத்து­ ராமன், கருணாநிதியைப் பற்றி சொல்ல சொல்ல அவர் மீது இருந்த மதிப்­பும், மரியாதையும் அதிகமானது.

தமிழ் திரை உல­கின் இரண்டு ஜாம்­ப­வான்­க­ளான சிவாஜி கணே­சன் மற்­றும் எம்.ஜி.ஆர் ஆகியோர் புக­ழின் உச்சிக்குச் செல்ல முக்­கி­ய­மான கார­ண­மாக இருந்­த­வர் கருணாநிதி.  அவர் எழு­திய “பரா­சக்தி” படத்­தின் அற்புதமான சமு­தாய சீர்­தி­ருத்­தும், புரட்­சி­க­ர­மான வச­னங்­களை உணர்ச்­சி­க­ர­மாக பேசி, நடித்து நடி­கர் தில­கம் சிவாஜி கணே­சன் ஒரே நாளில் உச்ச நட்­சத்­தி­ரம் ஆனார். எம்.ஜி.ஆர். நடித்த “மரு­த­நாட்டு இள­வ­ரசி, மந்­தி­ரி­குமாரி, மலைக்­கள்­ளன்” போன்ற படங்­க­ளுக்கு வச­னம் எழுதி அந்­தப் படங்­களை மிகப்­பெ­ரிய வெற்­றிப்­ப­டங்­க­ளாக்கி எம்.ஜி.ஆரை நட்­சத்­தி­ர­மாக மாற்­றி­னார்.

1977 ஆம் ஆண்டு என்­னு­டைய TMU 5004 பியட் காரை மியூ­சிக் அகா­டமி பக்­கம் ஓட்­டிக் கொண்­டி­ருந்­தேன். பின்னால் ஒரு வண்டி வந்­து­கொண்­டி­ருந்­தது. வண்­டி­யில் வந்­து­கொண்­டி­ருந்­த­வரை என் கார் கண்­ணாடி மூலம் உற்­றுப்­பார்த்­தேன். நன்கு தெரிந்த முகம். கண்­ணில் கருப்­புக்­கண்­ணாடி கருணாநிதி என்று தெரிந்­தது. நான் அப்படியே இடது பக்­க­மாக ஒதுங்கி வழி விட்­டேன். எனது காரை கடக்­கும் போது அவர் என்­னைப் பார்த்து அன்­புடன் சிரித்து கைகளை ஆட்­டி­னார். காரில் என்­னைப் பார்த்து அன்­பு­டன் சிரித்த அந்த சிரிப்பு என் வாழ்க்­கை­யில் மறக்க முடி­யா­தது. அது­தான் நான் கருணாநிதி அவர்களை முதன் முத­லில் பார்த்­தது.

நான் 1980–ல் ஒரு திரைப்­ப­டத்­தில் நடிக்க ஒப்­பந்­த­மா­கி­யி­ருந்­தேன். அந்த திரைப்­ப­டத்­தின் தயா­ரிப்­பா­ளர் கருணாநிதியின் நண்­பர் மற்­றும் அவ­ருக்கு மிக­வும் நெருக்­க­மா­ன­வர். அந்­தத் திரைப்­ப­டத்­தின் வச­னங்­கள் தயாரிப்பாளருக்கு திருப்தி தரவில்லை. படம் ஆரம்­பிப்­ப­தற்கு சில நாட்­க­ளுக்கு முன்­னால் தயா­ரிப்­பா­ளர் என்­னிடம் வந்து “நான் உங்­க­ளுக்கு ஒரு மகிழ்ச்­சி­யான விஷ­யத்தை சொல்­கி­றேன்... நம் படத்­துக்கு வச­னம் எழுத கருணாநிதி ஒப்புக்கொண்டார்” என்று மிக­வும் மகிழ்ச்­சி­யு­டன் கூறி­னார். எனக்­குத் தூக்கி வாரிப் போட்­டது.

எளி­மை­யான தமிழ் வச­னங்­களை பேசி நடிப்­ப­தற்கே திண்­டா­டிக் கொண்­டி­ருக்­கும் நான் கருணாநிதியின் வசனங்களை பேசி நடிப்­பதா ??? நடக்­காத காரி­யம்... இதற்கு நான் கர்­நா­ட­கா­விற்கே ஓடிப்­போய் மறு­ப­டி­யும் பேருந்­தில் டிக்­கெட் விற்க ஆரம்­பித்து விட­லாம். தயா­ரிப்­பா­ள­ரி­டம் முடி­யவே முடி­யாது என்று கூறி­னேன். இதைக் கேட்ட தயா­ரிப்­பா­ள­ருக்கு இடி விழுந்த மாறி ஆயிற்று. அவர் வச­னம் எழுத சம்­ம­தித்­ததே நமக்கு கிடைத்த பாக்கியம். அவர் வச­னம் எழு­தி­னால் நம் படம் மிகப்­பெ­ரிய வெற்றி அடை­யும். உங்­க­ளுக்கு சிர­ம­மாக இருந்தாலும் இதற்கு ஒப்­புக்­கொள்­ளுங்­கள் இல்­லை­யென்­றால் அவர் எழுத சம்­ம­தித்த பிற­கும் நீங்­கள் வேண்­டாம் என்று கூறி­யதை அவ­ரி­டம் நான் எப்­படி சொல்­வது என்று திண்­டா­டி­னார். நான் அவரை சந்­திக்க ஒரு வாய்ப்பு ஏற்படுத்திக் கொடுங்கள், நானே அவ­ரி­டம் சொல்­கி­றேன் என்று கூறி­னேன். அவ­ரும் வேண்டா வெறுப்­பாக சரி என்று சொல்லி கருணாநிதியை சந்­திக்க ஒரு வாய்ப்பு ஏற்­ப­டுத்­திக் கொடுத்­தார்.

கோபால­பு­ரத்­தில் உள்ள அவ­ரு­டைய இல்­லத்­திற்கு சென்­றேன். தமிழ் நாட்­டுக்கே தெரிந்த ல­க்ஷ­ன­மான வீடு. அவருடைய உத­வி­யா­ளர் சண்­மு­க­நா­தன், ஒரு­வர் மட்­டுமே செல்­லக்­கூ­டிய படிக்­கட்­டு­கள் மூலம் என்னை கருணாநிதி இருக்­கும் அறைக்­குள் அழைத்­துச் சென்­றார். 1977 ல் மியூ­சிக் அகா­டமி அரு­கில் பார்த்த அதே முகம். அதே புன்­னகை... வாங்க என்று அவ­ருக்கே சொந்­த­மான அந்த கர­க­ரப்­புக் குர­லில் என்னை அழைத்து நலம் விசாரித்தார். பின்பு “கதை­யைக் கேட்­டேன்... நன்­றாக இருக்­கி­றது. சிறப்­பாக வச­னங்­களை எழு­தி­ட­லாம்” என்­றார். நான் அவரை சார் என்று தான் அழைப்­பேன். “சார் உங்­கள் வச­னங்­களை நான் பேச முடி­யாது.

எளி­மை­யான தமிழை பேசவே நான் சிர­மப்­ப­டு­கி­றேன். அப்­படி இருக்­கும் போது உங்­கள் வச­னங்­களை எப்­படி நான் பேசு­வது? என்­னால் முடி­யாது. தவ­றாக நினைக்க வேண்­டாம்” என்று கூறி­னேன். அதற்கு அவர் சிரித்து “எனக்கு யாருக்கு எப்­படி எழு­த­வேண்­டும் என்று நன்­றா­கவே தெரி­யும். சிவா­ஜிக்கு எழு­து­வது போல எம்.ஜி.ஆருக்கு எழுத மாட்­டேன்... அதே போல எம்.ஜி.ஆருக்கு எழு­து­வ­தைப்­போல சிவா­ஜிக்கு எழு­த­மாட்­டேன். உங்­கள் படங்­களை நான் பார்த்­துள்­ளேன். உங்­கள் ஸ்டைலில் நான் எழு­து­கி­றேன்” என்று சர்வ சாதா­ர­ண­மாக கூறி­னார். எனக்கு என்ன சொல்­வ­தென்று புரி­ய­வில்லை. திடீ­ரென்று ஒரு யோசனை தோன்­றி­யது. அந்த யோசனை அந்த நொடி­யில் எனக்கு தோன்­றி­ய­தற்கு நீ கெட்­டிக்­கா­ரன்டா என்று நானே மகிழ்ந்து “சார் படப்­பி­டிப்­பில் நாங்­கள் சில வச­னங்­களை மாத்­து­வோம் சில வச­னங்­களை நீக்­கு­வோம். அப்­படி இருக்­கும் போது உங்­கள் வச­னங்­களை மாத்­த­வும் முடி­யாது நீக்­க­வும் முடி­யாது. அது சரி­யா­ன­தா­க­வும் இருக்­காது” என்று கூறி­னேன்.

அதற்கு அவர் “மாற்­றுங்­கள்.. ஒன்­றும் தவ­றில்லை, அது என்ன திருக்­கு­றளா?’’ என்று கூறி­னார். அவர் அப்­படி சொல்­லு­வார் என்று நான் எதிர்­பார்க்­க­வில்லை. என்­னு­டைய கெட்­டிக்­கா­ரத்­த­ன­மெல்­லாம் நொடி­யில் சாம்­பல் ஆகி விட்­டது. எனக்கு ஒன்­றும் புரி­யா­மல் அமை­தி­யாக இருந்­தேன். இதை கவ­னித்த கருணாநிதி சிரித்­துக்­கொண்டே “முன்­னால் யார் வச­னங்­களை எழு­தி­னாரோ அவரே எழு­தட்­டும்... நான் தவ­றாக நினைத்­துக்­கொள்ள மாட்­டேன்... நீங்­கள் கவ­லைப்­பட வேண்­டாம்...” என்று கூறி தன் உத­வி­யா­ள­ரி­டம் தயா­ரிப்­பா­ளரை அழைக்­கும் படி கூறி­னார்.

தயா­ரிப்­பா­ள­ரி­டம் “என்­னு­டைய வச­னங்­களை பேசு­வ­தற்கு தனக்கு கஷ்­ட­மாக இருக்­கும் என்று ரஜினி கூறு­கி­றார். நான் அவ­ரு­டைய பாணி­யி­லேயே எழு­தித் தரு­கி­றேன் என்று சொன்­னேன். அவ­ரும் சம்­ம­தித்­தார். ஆனால் இந்த மாதம் 10ஆம் தேதி படப்­பி­டிப்பு என்று ரஜினி கூறு­கி­றாரே... நான் அடுத்த மாதம் என்று தானே நினைத்­துக் கொண்­டி­ருந்­தேன்... காலம் மிக­வும் கம்­மி­யாக இருக்­கின்­றது. எனக்கு ஏற்­க­னவே முன் நிர்­ண­யிக்­கப்­பட்ட வேலைகள் நிறைய இருக்­கின்­றன. ஆகை­யால் இந்­தப் படத்­திற்கு என்­னால் வச­னங்­கள் எழுத முடி­யாது. அடுத்த படத்­தில் பார்த்­துக் ­கொள்­ள­லாம்” என்று கூறி தயா­ரிப்­பா­ளரை அனுப்பி வைத்­தார். பிறகு என்­னைப் பார்த்து “என்ன ரஜினி இப்போ உங்­க­ளுக்கு திருப்­தியா?” என்று கேட்­டார்.

தயா­ரிப்­பா­ள­ரின் மன­தை­யும் துன்­பு­றுத்­தா­மல், என்­னை­யும் திருப்­தி­ப­டுத்­திய அவ­ரு­டைய செய்­கை­யால் எனக்கு அவர் மீது இருந்த மதிப்­பும், மரி­யா­தை­யும் பல மடங்கு உயர்ந்­தது. ஆனா­லும், அவ­ரு­டைய வச­னங்­களை பேசி நடித்­தி­ருக்­க­லாமோ? தவறு செய்து விட்­டோமோ? என்ற ஒரு குற்ற உணர்ச்சி இன்­றும் எனக்­குள் இருந்து கொண்டே இருக்­கின்­றது.

பல நேரங்­க­ளில் நான் அவ­ரு­டன் நெருங்­கிப் பழகி இருக்­கி­றேன். அவர் எந்த ஒரு விஷ­யத்­திற்­கும் நான் அவரை கவ­னித்­துப் பார்த்­த­தில் எந்த ஒரு முடி­வை­யும் எடுத்­தோமா கவிழ்த்­தோமா என்று எடுக்­க­மாட்­டார். அதற்கு சம்­மந்­தப்­பட்­ட­வர்­க­ளின் பல பேரு­டன் விசா­ரித்து, பேசி, விவா­தித்­து­ தான் எந்த ஒரு முடி­வை­யும் எடுப்­பார். அப்­படி இருக்­கும் போது எம்.ஜி.ஆர் அவர்­களை கட்­சி­யில் இருந்து நீக்­கும் முக்­கி­ய­மான முடிவை நிச்­ச­யம் பல பேரின் ஆலோ­ச­னை­களை கேட்­டு­தான் எடுத்­தி­ருப்­பார்.

எனக்கு தெரிந்த ஒரு­வர். அவர் பெயர் கூற இய­லாது. அவர் எனக்கு ஒரு ஆடியோ கேசட்டை கொடுத்து “இதை யாரி­ட­மும் கொடுக்க வேண்­டாம். நீங்­கள் மட்­டும் கேட்டு பிறகு என்­னி­டமே திருப்­பிக்­கொ­டுத்து விடுங்­கள்” என்று கூறி­னார். அது 1972 ஆம் ஆண்டு எம்.ஜி.ஆர்.  கட்­சியை விட்டு நீக்­கப்­பட்ட பிறகு அவருக்­கும் எஸ்.எஸ். ராஜேந்­தி­ரனுக்கும் நடந்த தொலைப்­பேசி உரை­யா­டல் ஆகும். அதில் எஸ்.எஸ்.ஆர். அவர்­கள் “அண்ணே... ஏதோ கெட்ட நேரம் அவ­சர அவ­ச­ர­மாக என்­னென்­னமோ நடந்து விட்­டது. வருங்­கா­லத்­தில் கழ­கத்­திற்கு இத­னால் பெரிய இழப்பு ஏற்­ப­டும். வேறு யாரும் இல்­லா­மல் நீங்­கள் இரு­வர் மட்­டும் ஒரு பொது இடத்­தில் சந்­தித்து மனம் விட்டுப்பேசினால் எல்­லாம் சரி ஆகி­டும். கருணாநிதியிடம் நான் பேசு­கி­றேன். எனக்­காக இதை செய்­யுங்­கள்” என்று கூறு­வார். அதற்கு எம்.ஜி.ஆர்.  “இல்லை தம்பி.. என்­னு­டைய விசு­வா­சி­கள் எனக்கு ஆத­ர­வாக போராட்­டங்­கள் செய்து என்­னு­டைய அபி­மா­னி­கள் என்று அடை­யா­ளம் காட்­டிக் கொண்டு விட்­டார்­கள். நான் திரும்பி கட்­சி­யில் சேர்ந்­தால் என்­னு­டைய அபி­மா­னி­களை கட்­சி­யில் உள்­ள­வர்­கள் முந்­தைய மாதி­ரிப் பார்க்க மாட்­டார்­கள். அவர்­க­ளைத் தனி­மைப்­ப­டுத்­து­வார்­கள் அவர்­கள் எல்­லாம் உதி­ரிப்­பூக்­கள் ஆகி­வி­டு­வார்­கள். அவர்­க­ளுக்­கா­கவே நான் தனிக்­கட்சி ஆரம்­பிக்க வேண்­டும். எனக்கு வேறு வழி­யில்லை. தப்­பாக நினைத்­துக் ­கொள்­ளாதே” என்று அந்த உரை­யா­டல் முடிந்­தி­ருக்­கும்.

அதன் பின் எம்.ஜி.ஆர். அ.தி.மு.க. என்ற கட்­சியை உரு­வாக்­கி­னார். அதன் பின் யார் யார் எம்.ஜி.ஆர்.  கட்­சியை விட்டு நீக்க வேண்­டும் என்று சொன்­னார்­களோ.. அதில் பல பேர் ஒவ்­வொ­ரு­வ­ராக கட்­சி­யி­லி­ருந்து விலகி எம்.ஜி.ஆர். பக்­கம் போனார்­கள். அத­னால் கருணாநிதியின் இத­யம் எவ்­வ­ளவு வேத­னை­யில் துடித்­தி­ருக்­கும்?

எதை­யும் தாங்­கும் இத­யம் என்று அண்ணா இவரை நினைத்து தான் சொன்­னாரோ? எவ்­வ­ளவு வேத­னை­கள், சங்­க­டங்­கள், ஏமாற்­றங்­கள், துரோ­கங்­கள் என அத்­த­னை­யும் தாண்டி தொண்­டர்­க­ளுக்கு அவர் எழு­திய ஆயி­ரக்­க­ணக்­கான கடி­தங்­கள், கட்­டு­ரை­கள், சினி­மா­வில் எழு­திய வச­னங்­கள், அவர் செய்த சுற்­றுப்­ப­ய­ணங்­கள், மேடைப்­பேச்­சு­கள், 13 ஆண்­டு­கள் ஆட்­சி­யில் இல்லை என்­றா­லும் கட்­டுக் கோப்­பாக, ஒரு தனி ஆளாக கட்­சியை வழி நடத்தி மீண்­டும் ஆட்­சிக்கு வந்­தார் என்­றால் அது ஒரு மாபெ­ரும் புரட்சி.

அவ­ரைப்­பற்றி எழு­தி­னால் எழு­திக்­கொண்டே போக­லாம். அவ­ரு­டைய இந்த நூற்­றாண்­டில் அவரை நினைத்து, அவ­ரு­டன் நான் கழித்த எத்­த­னையோ தரு­ணங்­களை ஞாப­கப்­ப­டுத்தி, அவர் வாழ்ந்த அதே காலத்­தில் நானும் வாழ்­கி­றேன், அவ­ரு­டைய இத­யத்­தில் எனக்­கென்று ஒரு தனி இடம் இருந்­தது. அத­னால்­தான் எந்த ஒரு விழா­வி­லும் என்னை அவர் அரு­கில் அமர வைத்து மகிழ்­வார் என்­பதை நினைக்­கும் பொழுது எனக்கு மிக­வும் பெரு­மை­யாக இருக்­கின்­றது” என நடிகர் ரஜினிகாந்த் பேசியுள்ளார்.