பாகூர் கடம்பேரி ஏரி: சிங்காரி, பங்காரி தியாகம்! வறட்சியில் உயிர்கொடுத்த கதை, ஏரமடி ஐயனாரின் சோகம்!
தண்ணீர் சூழ்ந்து உயிர்ப்புடன் இருந்த அட்சயபாத்திரமான இந்த ஏரி, ஒரு காலத்தில் வறட்சியின் பிடியில் சிக்கித் தவித்தபோது, சிங்காரி,பங்காரி என்ற நாட்டிய சகோதரிகளின் ஈடு இணையற்ற தியாகத்தால் மறுவாழ்வுபெற்றது

புதுச்சேரி : காலத்தால் அழிக்க முடியாத கிராமிய காவியமாக பாகூரின் கடம்பேரி ஏரி விளங்குகிறது. தண்ணீர் சூழ்ந்து உயிர்ப்புடன் இருந்த அட்சயபாத்திரமான இந்த ஏரி, ஒரு காலத்தில் வறட்சியின் பிடியில் சிக்கித் தவித்தபோது, சிங்காரி மற்றும் பங்காரி என்ற நாட்டிய சகோதரிகளின் ஈடு இணையற்ற தியாகத்தால் மறுவாழ்வு பெற்றது.
சிங்காரி, பங்காரி: பாகூரின் நீர் நாயகிகளின் உண்மை வீரக்கதை!
புதுச்சேரி (பாகூர்): காலத்தால் அழிக்க முடியாத கிராமிய காவியமாக பாகூரின் கடம்பேரி ஏரி விளங்குகிறது. தண்ணீர் சூழ்ந்து உயிர்ப்புடன் இருந்த அட்சயபாத்திரமான இந்த ஏரி, ஒரு காலத்தில் வறட்சியின் பிடியில் சிக்கித் தவித்தபோது, சிங்காரி மற்றும் பங்காரி என்ற நாட்டிய சகோதரிகளின் ஈடு இணையற்ற தியாகத்தால் மறுவாழ்வு பெற்றது. இது நாட்டுப்புறக் கதையாகச் சொல்லப்பட்டாலும், ஏரியின் கல்வெட்டுகளும், நீரோட்டமும், கிராமத்து மக்களின் நினைவுகளும் இந்த இரு பெண்களின் அரிய உண்மை வீரச் சரிதத்தை இன்றும் பேசுகின்றன.
கருணை கரமாக: ஏரிக்கு உயிரளித்த சிங்காரி
பாகூரின் கோவில் தெருக்களில் தெய்வங்களாக நடந்தவர்கள் என்று போற்றப்பட்ட நாட்டிய சகோதரிகள் சிங்காரி மற்றும் பங்காரி. வறட்சியால் கடம்பேரி ஏரி நீரின்றி தவித்தபோது, உழைத்த மக்கள் வானத்தை அண்ணாந்து பார்த்துக் கண்ணீர் வடித்தனர். ஏரியின் அழுகையைக் கேட்ட சிங்காரி, தான் இருக்கும் வரை ஏரியை உயிரோடு எழுப்புவதாக உறுதியேற்றாள்.
- ஏரியை ஆழப்படுத்துதல்: ஏரியின் உள்ளத்தில் புதைந்திருந்த ஈரத்தை மீண்டும் சுவாசிக்க வைக்கும் வகையில் ஏரியை ஆழப்படுத்தினார்.
- கரைகள் பலப்படுத்தல்: சுமார் 8 கி.மீ. தூரத்திற்கு ஏரிக் கரைகளை பலப்படுத்தி, கடம்பேரியின் உயிர் துளிகளைக் காக்கும் கோட்டையாக மாற்றினார்.
- விவசாய வளம்: நீர் பிடிக்கும் பகுதியை விரிவாக்கியதன் மூலம், சுமார் 5000 ஏக்கர் நிலங்கள் பசுமையின் உச்சந்தலையைத் தொட்டன. சிங்காரியின் பரிவால் ஏரி மீண்டும் உயிர் பெற்றது.
ஆற்றை வழிநடத்தி: நீர் ஓட்டம் தந்த பங்காரி
அக்கா சிங்காரி ஏரியை உயிர்ப்பித்தாள் என்றால், அவரது தங்கை பங்காரி அந்த ஏரிக்கு நிரந்தர நீர் ஆதாரத்தை உருவாக்க முடிவு செய்தார். தென்பெண்ணையாற்றின் வலிமையான பாய்ச்சலை கடம்பேரிக்கு வழிநடத்த அவர் தீர்மானித்தார்.
நீண்ட கால்வாய்: தனது சொந்த உறுதியுடன், 13 கி.மீ. நீளத்திற்குப் பாசனக் கால்வாய் ஒன்றை வெட்டினார்.
கலிங்கல் கட்டுமானம்: அருகில் ஒரு உறுதியான கலிங்கல் ஒன்றையும் கட்டி, ஏரிக்கு மழை மட்டுமல்ல, ஆற்றின் இருதயத் துடிப்பும் வந்து சேர வழிவகுத்தார்.
பங்காரி வாய்க்கால்: இன்று அந்த கால்வாய், பங்காரியின் இனிய நினைவாக பங்காரி வாய்க்கால் என்று அழைக்கப்படுகிறது.
ஏரமடி ஐயனார்: தியாகத்தின் காவலன்
இந்த சகோதரிகளின் உன்னத முயற்சிக்குத் துணை நின்றவன் ஏரமடி. ஏரியின் கரையோடு உயிர் சேர்ந்த இவன், அதன் மூச்சின் அலைவரிசையும் அறிந்தவன்.
ஆனால், ஒரு மங்கலான காலையில், சிங்காரி, பங்காரி இருவரும் அதே ஏரியில் உயிரற்ற உடல்களாக மிதந்தபோது, ஏரமடியின் இதயம் சிதைந்தது. தங்கள் கனவு, கொடை, அன்பு அனைத்தும் நீரின் அலையில் கலைந்து போன துயரால் வெகுண்ட ஏரமடி, அனைவரையும் பழிவாங்கிய பின்னர், அந்த ஏரியின் கரையில் கருங்கல்லாய் உறைந்து அவர்களின் கனவுக்குக் காவலனாகி விட்டான். மக்கள் இவரை மரியாதையுடன் ஏரமடி ஐயனார் என்று அழைக்கின்றனர்.
அழியாத நிழல்கள்
கடம்பேரியின் வடக்குப் படிக்கட்டில், நீரின் மட்டம் தொடும் உயரத்தில், 1844 ஆம் ஆண்டில் செதுக்கப்பட்ட சிங்காரி, பங்காரி ஆகிய இரு சகோதரிகளின் புடைப்புச் சிற்பங்கள் இன்றும் நிழலாக நிற்கின்றன. அருகே, கரையை நோக்கி அமைதியாக நிற்கும் ஏரமடியின் உருவமும், அவர்களின் மாபெரும் கனவை இன்னும் காக்கிறது. கடம்பேரியின் அலைகள் ஒவ்வொரு முறையும் கரையை முத்தமிடும் போது, பங்காரி, சிங்காரி இருவரின் தியாக நிழல்கள் இன்னும் அந்தப் பசுமையைத் தொடும் காற்றில் நடந்த வண்ணமே உள்ளன.





















