Mrunal Thakur : ‘மேகமோ அவள் மாய பூ திரள்..’ சூரிய வெளிச்சத்தில் பளபளக்கும் மிருணாள்!

மேகமோ அவள் மாய பூ திரள் தேன் அலை சுழல் தேவதை நிழல்..

அள்ளி சிந்தும் அழகின் துளிகள் உயிரில் பட்டு உருளும்...

வசமில்லா மொழியில் இதயம் எதையோ உலரும்..

இல்லை அவளும் என்றே உணரும் நொடியில் இதயம் இருளும்..

அவள் பாத சுவடில் கண்ணீர் மலர்கள் உதிரும்..

வானவில் தேடியே ஒரு மின்னலை அடைந்தேன்..

காட்சியின் மாயத்தில் என் கண்களை இழந்தேன்..